Każda decyzja administracyjna musi zawierać rozstrzygnięcie oraz uzasadnienie faktyczne i prawne. W przypadku, gdy treść uzasadnienia pozostaje w sprzeczności z rozstrzygnięciem lub gdy zawarte rozstrzygniecie dotyczy innego stanu prawnego i faktycznego, strona ma prawo do złożenia odwołania.
Zgodnie z art. 107 kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a.), każda decyzja musi zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie o możliwości odwołania oraz podpis upoważnionej osoby. Decyzja, która może być zaskarżona do sądu, musi również zawierać pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.
Uzasadnienie faktyczne, zgodnie z przepisami, musi wskazywać udowodnione przez organ fakty oraz użyte do tego dowody. Należy również podać przyczyny, dla których inne dowody zostały odrzucone. Uzasadnienie prawne wyjaśnia podstawę prawną decyzji oraz odnosi się do odpowiednich przepisów prawa.
W orzecznictwie często podkreśla się, że uzasadnienie decyzji musi być spójne z jej rozstrzygnięciem. Zgodnie z art. 80 k.p.a., strona musi mieć możliwość oceny poprawności przeprowadzenia postępowania. Dlatego uzasadnienie musi jasno odzwierciedlać stanowisko organu. Jeśli treść uzasadnienia jest sprzeczna z rozstrzygnięciem, dochodzi do naruszenia przepisów. Jeśli rozstrzygnięcie dotyczy innego stanu faktycznego lub prawnego, decyzja jest nieważna.
Bądź na bieżąco z nowościami.
Zapisz się do newslettera!