Wszystko, co trzeba wiedzieć o Krajowym Zasobie Nieruchomości – Część II

W pierwszej części tego tekstu omówiono cel istnienia Krajowego Zasobu Nieruchomości oraz szczegóły dotyczące kwalifikowania nieruchomości do tego zasobu, a także specyfikę zarządzania mieszkaniami przez tę instytucję.

Procedury dotyczące tworzenia spółek celowych

W ramach realizacji zadań związanych z gospodarowaniem nieruchomościami pod budownictwo mieszkaniowe, Krajowy Zasób Nieruchomości ma uprawnienie do tworzenia spółek celowych, ale wyłącznie z jednostkami samorządu terytorialnego.

Tworzenie spółek celowych z jednostkami samorządu terytorialnego oraz wniesienie do nich kapitału lub nieruchomości z Zasobu wymaga uzyskania pisemnej zgody ministra infrastruktury i budownictwa. Taka zgoda wydawana jest na wniosek Prezesa KZN, zatwierdzony przez Radę Nadzorczą. Jak wyjaśnia Bartosz Antos z portalu www.dzialkanadmorzem.pl, procedura wniesienia nieruchomości jako aportu musi być zgodna z art. 52 ust. 1 ustawy o KZN. Wniosek o wniesienie nieruchomości powinien mieć na celu realizację inwestycji mieszkaniowej lub infrastrukturalnej, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Umowa wniesienia nieruchomości jako aportu do spółki powinna zawierać cel spółki oraz warunki wykorzystania nieruchomości, a także kary umowne za ich nieprawidłowe wykorzystanie lub naruszenie warunków umowy. Ważne jest również, że umowa zbycia nieruchomości przez spółkę celową, do której nieruchomość została wniesiona jako aport, będzie automatycznie nieważna.

W przypadku przekazania kapitału do spółki celowej przez KZN, wymagane jest spełnienie określonych wymagań zgodnie z art. 49 ust. 4 ustawy o KZN. Przekazanie takie może mieć miejsce w ramach działań rewitalizacyjnych lub finansowania realizacji uzbrojenia technicznego nieruchomości.

Obowiązek prowadzenia wykazów nieruchomości

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości, odpowiednie organy administracji rządowej mają obowiązek prowadzenia wykazów nieruchomości Skarbu Państwa, którymi zarządzają. Ten obowiązek obejmuje nieruchomości położone w granicach gmin miejskich oraz poza nimi, jeśli ich przeznaczenie umożliwia realizację inwestycji mieszkaniowych. W wykazie należy również oznaczyć nieruchomości utrudniające realizację zadań organu lub których przekazanie jest niezasadne.

Przekazanie nieruchomości do KZN

Prezes KZN może wystąpić z wnioskiem o przekazanie nieruchomości do Zasobu. Jednakże nieruchomości, wobec których zgłoszono roszczenia dotyczące prawa własności lub użytkowania wieczystego, nie mogą zostać przekazane. W przypadku przekazania części nieruchomości, podział następuje na wniosek właściciela nieruchomości zatwierdzony przez prezesa KZN. Koszty związane z podziałem lub scaleniem nieruchomości obciążają KZN.

Przekazanie nieruchomości pod zarząd KZN jest potwierdzane protokołem zdawczo-odbiorczym, podpisywanym przez prezesa KZN i właściwy organ. Od daty podpisania protokołu KZN przejmuje prawa własności i inne prawa do nieruchomości oraz ponosi wszelkie koszty związane z ich zarządzaniem. Prezes KZN może wypowiedzieć umowy dotyczące nieruchomości, jeśli będzie to konieczne.

Nieruchomości przekazane do Krajowego Zasobu Nieruchomości mogą być przedmiotem różnych umów, takich jak umowa o oddanie w użytkowanie wieczyste, sprzedaży, zamiany lub nieodpłatnego przekazania jednostkom samorządu terytorialnego. W kolejnej części artykułu omówione zostaną konsekwencje tych działań dla inwestorów.