Opodatkowane czy nieopodatkowane bilbordy? Część druga: Kto jest podatnikiem?

W poprzedniej części artykułu przedstawione zostały kategorie, na podstawie których decyduje się o opodatkowywaniu tablic reklamowych. Teraz pozostaje odpowiedzieć na pierwsze nasuwające się w związku z tą kwestią pytanie – kim w takim razie jest podatnik?

 

Art 3. ust. 1 ustawie o podatkach i opłatach lokalnych definiuje podatników podatku od nieruchomości jako osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym także spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

 

·  właścicielami nieruchomości lub też obiektów budowlanych,

 

·  posiadaczami samoistnych nieruchomości lub obiektów budowlanych,

 

·  wieczystymi użytkownikami gruntów,

 

·  posiadaczami nieruchomości bądź ich części, lub obiektów budowlanych albo ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Co do zasady wtedy, gdy posiadanie wynika z zawarcia umowy z właścicielem lub z innego tytułu prawnego, lub jest bez tytułu prawnego.

 

 

W przywołanym w poprzednim artykule wyroku NSA z 20 stycznia 2012 roku sąd stwierdza:

 

·  gdy w kwestię wchodzą urządzenia reklamowe trwale związane z gruntem, obowiązek podatkowy w postaci podatku od nieruchomości obciąża właściciela gruntu, zarówno w przypadku, gdy chodzi o grunt (jego powierzchnię), jak i o budowlę (wartość tablic reklamowych),

 

·  jeśli z kolei tablice reklamowe nie są trwale związane z gruntem podatek od gruntu winien uiścić jego właściciel, natomiast podatek od tablicy powinien niezależnie obciążać właściciela tejże tablicy reklamowej,

 

·  inna zasada odnosi się do tablic reklamowych zlokalizowanych na gruncie Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. W przypadku zaistnienia takich okoliczności podatek od gruntu i od tablicy powinien odprowadzać posiadacz gruntu.

 

Jednak, zdaniem Bartosza Antosa, Dyrektora ds. Nieruchomości w Savevinvest, właściciele tablic reklamowych wcale nie są na straconej pozycji. Sprawa opodatkowania urządzeń służących reklamie podatkiem od nieruchomości dotyczy głownie przedsiębiorców udostepniających reklamodawcom należące do nich tablice. Zainteresowani powinni być również właściciele gruntów udostepniający powierzchnie pod umocowanie takich właśnie urządzeń. Co warte podkreślenia, te potencjalne zobowiązania podatkowe mogą być bardzo uciążliwe dla przedsiębiorców. Wszystko zależy od konstrukcji tablicy, wielkości, czy jej specyfikacji technicznej. Te czynniki decydują o wartości tablic, a co za tym idzie, stanowią o podstawie opodatkowania jej podatkiem od nieruchomości. Przytoczone wcześniej orzecznictwo NSA zdaje się działać na niekorzyść podatników. Zgodnie z tym stanowiskiem do uiszczenia podatku zobligowani są, zarówno właściciele wolno stojących reklam trwale związanych z gruntem, jak i właściciele urządzeń bez trwałego połączenia z gruntem. Jednak ta kwestia nie jest jednoznaczna. Jak zapewniają specjaliści z Saveinvest podatnicy, będący właścicielami tablic niezwiązanych trwale z gruntem, są w stanie wystosować kilka argumentów, gdy dojdzie do sporu z organem podatkowym:

 

· W myśl przepisów prawa budowlanego - budowlami są jedynie takie wolno stojące urządzenia reklamowe, które są trwale związane z gruntem.

 

·  We wspominanym orzecznictwie przyjął się pogląd, zgodnie z którym konieczną cechą budowli jest trwałe połączenie gruntu z usytuowanym na nim obiektem. W związku z powyższym urządzenie reklamowe, które nie jest połączone trwale z gruntem nie może zostać zakwalifikowane jako budowla.

 

· Tablice reklamowe, bez trwałego związku z gruntem, mogą być uznawane za tymczasowe obiekty budowlane. Te z kolei, według niektórych wypowiedzi sądów administracyjnych, nie podlegają opodatkowaniu.

 

· Jeżeli obiekty reklamowe są urządzeniami o niewielkich rozmiarach podatnik może wnosić o klasyfikowanie ich jako obiektów małej architektury, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.